در دنیای ساخت و ساز مدرن، روش‌های نوین برای افزایش ایمنی و پایداری ساختمان‌ها در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد، اهمیت زیادی پیدا کرده است. یکی از این روش‌های کارآمد، سیستم وال مش است که به عنوان جایگزینی برای وال پست‌های سنتی فلزی عمل می‌کند. این سیستم با استفاده از شبکه‌های الیافی و پلاسترهای ویژه، دیوارهای غیرسازه‌ای را مهار می‌کند و از آسیب‌های احتمالی جلوگیری می‌نماید. در این مقاله، به صورت جامع و گام به گام، از صفر تا صد اجرای وال مش را بررسی می‌کنیم. اگر به دنبال درک کامل نحوه اجرای وال مش، مراحل اجرای وال مش، ضوابط اجرای وال مش و نکات اجرای وال مش هستید، این راهنما برای شما تهیه شده است. ما مراحل را به پنج مرحله اصلی تقسیم کرده‌ایم تا فرآیند ساده‌تر شود.
مقدمه‌ای بر سیستم وال مش و اهمیت آن در ساختمان‌سازی
سیستم وال مش یک روش نوآورانه برای مهار دیوارهای غیرباربر است که بر پایه ترکیب شبکه‌های الیافی با ملات‌های سیمانی یا گچی بنا شده. این سیستم، برخلاف روش‌های قدیمی که از پروفیل‌های فلزی سنگین استفاده می‌کردند، سبک‌تر، ارزان‌تر و آسان‌تر در اجرا است. اهمیت آن در ساختمان‌سازی مدرن، به ویژه در مناطق زلزله‌خیز، غیرقابل انکار است. طبق آمارهای مهندسی، دیوارهای غیرسازه‌ای بدون مهار مناسب، می‌توانند در زمان وقوع زلزله، باعث آسیب‌های جدی به سازه اصلی شوند. وال مش با توزیع یکنواخت نیروهای جانبی، این ریسک را کاهش می‌دهد.
اجرای وال مش در ساختمان نه تنها ایمنی را افزایش می‌دهد، بلکه زمان ساخت را کوتاه‌تر کرده و هزینه‌ها را تا ۵۰ درصد پایین می‌آورد. این روش برای انواع ساختمان‌های بتنی، فولادی و حتی بنایی مناسب است. قبل از ورود به مراحل، باید بدانید که ضوابط اجرای وال مش بر اساس استانداردهای ملی مانند پیوست ششم آیین‌نامه ۲۸۰۰ تعریف شده‌اند. این ضوابط شامل انتخاب مواد مناسب، ابعاد شبکه‌ها و نحوه اتصالات هستند. بدون رعایت این ضوابط، عملکرد سیستم تضعیف می‌شود.
در ادامه، به بررسی مواد مورد نیاز می‌پردازیم. مواد اصلی شامل شبکه‌های الیافی، پلاسترها، اتصالات و جداسازها هستند. انتخاب درست این مواد، کلید موفقیت در صفر تا صد اجرای وال مش است. برای مثال، شبکه‌های الیافی باید مقاوم به کشش و خوردگی باشند تا در بلندمدت کارایی خود را حفظ کنند.
مواد و مصالح ضروری برای اجرای وال مش
قبل از شروع مراحل اجرای وال مش، باید مصالح را به طور دقیق تهیه کنید. این مصالح نقش حیاتی در عملکرد نهایی سیستم دارند. اصلی‌ترین جزء، شبکه‌های الیافی است که باید از جنس مقاوم به محیط‌های قلیایی باشند. این شبکه‌ها در اندازه‌های چشمه ۵ تا ۱۰ میلی‌متر و گرماژ حداقل ۵۰ گرم بر متر مربع برای حالت سرتاسری، یا ۱۰۰ گرم برای حالت نواری انتخاب شوند. ضوابط اجرای وال مش تاکید دارند که تنش تسلیم این شبکه‌ها حداقل ۱۰۰۰ مگاپاسکال باشد.
پلاسترها نیز بخش مهمی هستند. پلاستر سیمانی برای محیط‌های خارجی و داخلی مناسب است، در حالی که پلاستر گچی تنها برای داخل ساختمان مجاز است. ضخامت پلاستر باید حداقل ۱۵ میلی‌متر باشد تا شبکه را به خوبی پوشش دهد. اتصالات مانند نبشی یا ناودانی گالوانیزه برای کنترل حرکت خارج از صفحه دیوار استفاده می‌شوند. ابعاد این اتصالات باید طوری باشد که حداقل ۳ سانتی‌متر از دیوار را پوشش دهند و عرض آن‌ها ضخامت دیوار به علاوه ۱۰ میلی‌متر از هر سمت باشد.
مصالح جداساز مانند یونولیت یا پشم سنگ برای جداسازی دیوار از قاب سازه ضروری هستند. ضخامت جداساز از کنار ستون حداقل ۰.۰۱ ارتفاع دیوار و از زیر سقف حداکثر ۲۵ میلی‌متر یا برابر با تغییر مکان جانبی است. نکات اجرای وال مش در این بخش شامل بررسی کیفیت مصالح است؛ مثلاً شبکه‌ها نباید ترک یا آسیب داشته باشند. همچنین، ابزارهایی مانند دریل، چکش، ماله و سطل برای اختلاط پلاستر نیاز است. تهیه این مصالح با کیفیت بالا، پایه‌ای محکم برای نحوه اجرای وال مش فراهم می‌کند.
در انتخاب مصالح، به سازگاری آن‌ها توجه کنید. برای مثال، اگر از پلاستر سیمانی استفاده می‌کنید، شبکه باید از نوع مقاوم به قلیا باشد تا خوردگی رخ ندهد. این انتخاب‌ها مستقیماً بر دوام سیستم تاثیر می‌گذارند. حالا که مواد آماده هستند، به مرحله اول می‌رویم.
مرحله اول: آماده‌سازی سطح و دیوارچینی
اولین گام در صفر تا صد اجرای وال مش، آماده‌سازی سطح است. این مرحله شامل پاکسازی دیوار از هرگونه آلودگی، گرد و غبار یا لایه‌های سست است. اگر دیوار قبلاً ساخته شده، باید سطوح ناهموار را صاف کنید. برای دیوارهای جدید، دیوارچینی باید بدون انحراف قائم یا افقی انجام شود. استفاده از بلوک‌های استاندارد مانند هبلکس یا آجر توصیه می‌شود.
در این مرحله، موقعیت نصب وال مش را مشخص کنید. طبق ضوابط اجرای وال مش، دیوار باید از قاب سازه جدا شود تا در زمان زلزله، ضربه‌ای به سازه وارد نشود. مصالح جداساز را در کنار ستون‌ها و زیر تیرها قرار دهید. ضخامت جداسازها را دقیق محاسبه کنید تا تغییر مکان مجاز رعایت شود.
نکات اجرای وال مش در آماده‌سازی: از ابزارهای اندازه‌گیری دقیق استفاده کنید تا ابعاد دیوار با نقشه مطابقت داشته باشد. اگر دیوار پیرامونی است، به دسترسی دو طرفه توجه کنید. در موارد عدم دسترسی (مانند همجواری با ساختمان همسایه)، نوارهای وال مش را در حین دیوارچینی نصب کنید. این مرحله حدود ۲۰ درصد زمان کل پروژه را می‌گیرد، اما پایه‌ای برای مراحل بعدی است. پس از آماده‌سازی، به نصب اتصالات می‌پردازیم.
مرحله دوم: نصب اتصالات و جداسازها
در این مرحله، اتصالات کنترل‌کننده حرکت خارج از صفحه نصب می‌شوند. نبشی یا ناودانی گالوانیزه را با اتصالات پیچی، جوشی یا چسبی به سقف و کف متصل کنید. ضوابط اجرای وال مش می‌گویند که جنس این اتصالات باید فولاد ضدزنگ باشد و طول آن‌ها بر اساس محاسبات طراحی تعیین شود.
ابتدا سوراخ‌های لازم را با دریل ایجاد کنید. اگر از چسب اپوکسی استفاده می‌کنید، سطح را تمیز کرده و چسب را اعمال نمایید. سپس نبشی را فشار دهید تا محکم شود. جداسازها را در موقعیت‌های مشخص قرار دهید تا دیوار آزادانه حرکت کند بدون آسیب به قاب.
نکات اجرای وال مش: فاصله نبشی‌ها نباید بیش از حد باشد تا کنترل حرکت موثر باشد. در ساختمان‌های فولادی، اتصالات جوشی ترجیح داده می‌شود، در حالی که در بتنی، پیچی مناسب‌تر است. این مرحله ایمنی کارگران را نیز در نظر بگیرید؛ از تجهیزات حفاظتی مانند کلاه و دستکش استفاده کنید. پس از نصب، بررسی کنید که اتصالات محکم باشند. حالا آماده نصب شبکه هستید.
در فرآیند اجرای وال مش، این مرحله کلیدی است زیرا پایه اتصال شبکه را فراهم می‌کند.
مرحله سوم: نصب شبکه الیافی و پلاسترکشی اولیه
حالا به قلب نحوه اجرای وال مش می‌رسیم: نصب شبکه الیافی. شبکه را روی سطح دیوار پهن کنید. اگر حالت سرتاسری است، کل دیوار را پوشش دهید؛ در حالت نواری، نوارها را در فواصل مشخص قرار دهید. شبکه را با اسپایک‌های پلاستیکی موقتاً ثابت کنید. سوراخ‌هایی با دریل ایجاد کرده و اسپایک را با چکش نصب نمایید.
پس از نصب شبکه، پلاسترکشی اولیه را انجام دهید. پلاستر را با نسبت مناسب (سیمان به ماسه ۱:۲) مخلوط کنید و لایه اول را به ضخامت ۱۰ میلی‌متر اعمال نمایید. شبکه باید کاملاً در پلاستر غوطه‌ور شود. ضوابط اجرای وال مش تاکید دارند که پلاستر سیمانی برای خارجی و گچی برای داخلی استفاده شود.
نکات اجرای وال مش: پلاستر را یکنواخت اعمال کنید تا حباب هوا تشکیل نشود. در دیوارهای دوطرفه، هر دو سمت را همزمان پوشش دهید. اگر دیوار بلند است، از داربست استفاده کنید. این مرحله نیاز به دقت بالا دارد تا پوشش کامل باشد. پس از خشک شدن اولیه (حدود ۲۴ ساعت)، به لایه نهایی بروید.
مرحله چهارم: اعمال لایه نهایی پلاستر و تسلیح
در این مرحله، لایه دوم پلاستر را اعمال کنید تا ضخامت کل به ۱۵-۲۰ میلی‌متر برسد. این لایه شبکه را کاملاً می‌پوشاند و سطح صافی ایجاد می‌کند. از ماله برای صاف کردن استفاده کنید. اگر از روش اسپری استفاده می‌کنید، تجهیزات مناسب تهیه نمایید.
برای تسلیح بیشتر، در صورت نیاز، لایه‌های اضافی شبکه اضافه کنید، به ویژه در نقاط پرتنش مانند گوشه‌ها. ضوابط اجرای وال مش می‌گویند که مقاومت فشاری پلاستر حداقل ۳۰ مگاپاسکال باشد. پس از اعمال، سطح را با آب مرطوب نگه دارید تا عمل‌آوری صحیح انجام شود (حداقل ۷ روز).
نکات اجرای وال مش: دمای محیط باید بین ۵-۳۰ درجه سانتی‌گراد باشد تا پلاستر خوب خشک شود. از ترک خوردن جلوگیری کنید با پوشش مرطوب. این مرحله زیبایی و دوام نهایی را تعیین می‌کند. حالا به بررسی نهایی می‌پردازیم.
انتخاب درست مش فایبرگلاس در این مرحله حیاتی است زیرا مقاومت کششی را تامین می‌کند.
مرحله پنجم: بررسی نهایی، تست و تکمیل
آخرین گام در مراحل اجرای وال مش، بررسی نهایی است. سطح را برای ترک، ناهمواری یا نقاط ضعیف چک کنید. تست‌های ساده مانند ضربه ملایم یا بررسی چسبندگی انجام دهید. اگر مشکلی وجود داشت، تعمیر کنید.
تکمیل شامل تمیزکاری سایت و مستندسازی است. گزارش اجرای وال مش در ساختمان را تهیه کنید برای تایید ناظر. ضوابط اجرای وال مش نیازمند تایید نهایی توسط مهندس ناظر است.
نکات اجرای وال مش: در ساختمان‌های خاص مانند سوله‌ها، به نیروی باد توجه کنید. هزینه کلی را محاسبه کنید؛ معمولاً ۳۰-۶۰ درصد کمتر از وال پست سنتی است. این سیستم برای جان‌پناه‌ها و بالکن‌ها نیز قابل استفاده است با نوارهای قائم.
مزایا و معایب سیستم وال مش نسبت به وال پست سنتی
وال مش مزایایی مانند سبک بودن، سرعت اجرا و هزینه پایین دارد. معایب آن ممکن است نیاز به مهارت اولیه باشد، اما با آموزش کوتاه قابل حل است. در مقایسه، وال پست سنتی سنگین‌تر و گران‌تر است.
کاربرد وال مش در انواع ساختمان‌ها
این سیستم برای ساختمان‌های مسکونی، تجاری و حتی سوله‌ها مناسب است. در سوله‌ها، نیروی باد را مهار می‌کند.
هزینه‌های اجرای وال مش و عوامل موثر
هزینه بستگی به متراژ، مواد و دستمزد دارد. میانگین ۲۰-۴۰ درصد کمتر از سنتی است.
سوالات متداول در مورد اجرای وال مش
- آیا وال مش قوی‌تر از وال پست است؟ بله، به دلیل مقاومت کششی بالا.
- نیاز به تایید نظام مهندسی دارد؟ بله، طبق نقشه و ضوابط.
برای تهیه مواد، خرید وال مش از منابع معتبر ضروری است.
- ۴ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر